Puszcza Białowieska, podobnie jak egipskie piramidy znalazła się na liście dziedzictwa światowego UNESCO. Jest to rezerwat ścisły do którego wolno wejść jedynie z przewodnikiem. Jest przykładem „lasu naturalnego” z niebywałym bogactwem flory i fauny. Żyje tu 8,5 tys. gatunków zwierząt, 5,5 tys. gatunków roślin i 3,5 tys. gatunków grzybów, wiele z nich jest pod ochroną.
Zdjęcia wykonane w Muzeum Przyrodniczo-Leśne im. S. Miklaszewskiego Białowieskiego Parku Narodowego:
Żubronie:
Policzna – mała wieś na Podlasiu, gmina Kleszczele, powiat hajnowski Położenie na mapie – N 52o35’18,33″, E 23o27’45,74″
Cisza, spokój wspaniałe czyste powietrze i lasy, lasy w około same lasy i to jakie? Puszcza Białowieska. Jedna ulica przez całą wieś łączy mieszkańców i jest jedynym łącznikiem ze światem, zgiełkiem i pogonią za… no właśnie tak naprawdę za czym? Za dobrobytem, wygodami cywilizacji ale i za wyścigiem szczurów jak to teraz nazywamy współczesność. Tutaj czas staje w miejscu no nie może nie staje ale bardzo, bardzo zwalnia. Dni i godziny płyną leniwiej, spokojniej. Mamy czas przyjrzeć się przyrodzie, posłuchać śpiewu ptaków, kukułki kukania, żab rechotania. Tu widzimy łąki żółte od mleczu, motyle po łąkach pląsające, sarny, jelenie i żubry pasące się na tych samych łąkach.
Historia – wieś królewska ekonomii brzeskiej położona była w końcu XVIII wieku w powiecie brzeskolitewskim. W latach 1952-1954 miejscowość była siedzibą gminy Policzna.
Z okazji corocznego festiwalu WERTEP organizowanego przez Stowarzyszenie Pocztówka, które mieści się w naszej wsi odbywał się we wsi Policzna „Policzański Długi Stół”, a główną jego atrakcją była degustacja wiejskich potraw, wypieków, wyrobów mięsnych i wędliniarskich. Gospodynie proponują do degustacji potrawy z tego regionu które już od dawna były tu gotowane i wypiekane i nadal cieszą się dużym zainteresowaniem i smakują tak jak dawniej.
„Policzański długi stół”:
Park Miniatur Zabytków Podlasia zlokalizowany jest w Hajnówce, nieopodal serca Puszczy Białowieskiej (20 km od Białowieży). Powstał z myślą ukazania piękna zabytkowej architektury województwa podlaskiego. W Parku podziwiać można tak charakterystyczną dla tego regionu kolorową architekturę drewnianą, obiekty sakralne, pałace, itp. Wszystkie miniatury zostały wykonane w skali 1:25, [standardowej skali dla większości parków miniatur w Europie], przez co łatwo można porównać różnice w wielkości poszczególnych zabytków. Dzięki informacjom umieszczonym przy miniaturkach, można również pokrótce zapoznać się z historią danej budowli oraz dowiedzieć się kilku ciekawostek.
Wieś została założona prawdopodobnie w wieku XVI. W dniu 12 marca 1679 Jan III Sobieski nadał Tatarom m.in. Kruszyniany oraz pobliskie wsie Nietupa, Łużany, jak też część Poniatowicz. Osadzeni muzułmanie, zwani Lipkami, walczyli po stronie Polski w wojnie z Turkami. W Kruszynianach (obok ok. 45 innych rodzin) osiadł na stałe płk Samuel Murza Krzeczowski, który uratował życie królowi w bitwie pod Parkanami. W drodze na sejm do Grodna król zatrzymał się u Krzeczkowskiego. Kruszyniany stanowiły
duży ośrodek muzułmański. Tutaj sporządzano dzieła o treści religijno-obyczajowej tzw. kitaby. Jeden z nich powstał w 1792 dzięki kopiście Jusufowi Heliaszewiczowi.
Sobór zbudowano w latach 1981–1983 według projektu Aleksandra Grygorowicza. Współprojektantem świątyni był Jerzy Nowosielski. Ikonostas oraz niektóre ikony są dziełem greckiego malarza Dymitriosa Andonopulasa. Dwupoziomowa świątynia może pomieścić 5 tys. wiernych, co czyni ją jedną z największych w kraju. Sobór Świętej Trójcy to jeden z najciekawszych przykładów współczesnej architektury w Polsce. Dach świątyni tworzą przenikające się nieregularnie betonowe łupiny, wewnątrz zachwyca niezwykła polichromia. Od 1983 odbywały się tutaj koncerty Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Cerkiewnej „Hajnówka”, a od 2002 mają miejsce przesłuchania konkursowe i koncerty w ramach Międzynarodowego Festiwalu „Hajnowskie Dni Muzyki Cerkiewnej”.
10 kwietnia 2011 w dolnej cerkwi soboru odsłonięto tablicę pamiątkową poświęconą abp. Mironowi (Chodakowskiemu).
Sobór odwiedzali zwierzchnicy Cerkwi lokalnych – patriarcha Moskwy i całej Wszechrusi Cyryl I, zwierzchnik Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego (18 sierpnia 2012) oraz prawosławny patriarcha Antiochii Jan X (19 sierpnia 2016).
Opaka Duża – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie hajnowskim, w gminie Czeremcha, przy samej granicy z Białorusią.
Wieś magnacka położona była w końcu XVIII wieku w powiecie brzeskolitewskim województwa brzeskolitewskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.
We wsi znajduje się prawosławna cerkiew filialna Narodzenia Przenajświętszej Bogurodzicy (należąca do parafii w Werstoku) oraz prawosławny cmentarz.
Na skraju maleńkiej, malowniczej wsi Werstok znajduje się zabytkowa cerkiew pw. Podwyższenia Krzyża Pańskiego. Jest to jedna z najpiękniejszych i najbardziej urokliwych cerkwi na Podlasiu, istniała ona już w XVII w. Początkowo była pod wezwaniem Zaśnięcia N.M.P.W 1769 r. zbudowano tu nową cerkiew, ufundowaną w 1768 przez J. Wilczewskiego (rotmistrza chorągwi Wielkiego Księstwa Litewskiego). Drewniana cerkiew powstała na planie kwadratu, ma konstrukcję zrębową. Można tu zobaczyć zabytkowe ikony z II połowy XVIII wieku. W parafii obchodzone jest uroczyście święto Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny (28 sierpnia) oraz Podwyższenia Krzyża Świętego (27 września). Werstocka cerkiew wpisana jest do rejestru zabytków.
Białystok to piękna stolica Podlasia, a przy tym największe miasto Polski północno-wschodniej. Bliskie sąsiedztwo Białorusi, Litwy i Rosji sprawiło, że od wieków wspólnie żyli tu przedstawiciele różnych wyznań oraz narodowości. To właśnie ukształtowało specyficzny charakter miasta, przesiąknięty wielokulturowością.
Atrakcje turystyczne:
Święta Góra Grabarka to miejsce, gdzie od stuleci podążają prawosławni pielgrzymi. Góra zasłynęła kiedy w 1710 r. epidemia cholery szalała na terenie Podlasia. W tym czasie starcowi zostało objawione, że ratunek można znaleść na górze. Poszli za głosem Bożym niosąc ze sobą krzyże. Z modlitwą obmywali się i pili wodę z płynącego tam źródełka.
